Lepaskan, lepaskan
Tak mampu kutahan lagi
Lepaskan, lepaskan
Ku berpaling menjauh

Salju berkilau merendam malam tanpa jejak terlihat
Aku bagaikan ratu di kerajaan terasing
Angin menderu bak badai dalam diri
Tak sanggup lagi kupertahankan

Jangan biarkan mereka lihat
Jadilah seperti yang diharapkan
Sembunyikan yang sebenarnya
Sekarang mereka tahu

Lepaskan, lepaskan
Tak mampu kutahan lagi
Lepaskan, lepaskan
Kuberpaling menjauh

Di sini, ku berdiri
Lepaskan, lepaskan
Rasa dingin tak pernah menggangguku
Kubuat jarak ‘tuk menjauh, kujauhkan masalahku

Takut yang dulu kurasa, kini tak ada lagi
Jauh di atas tipisnya udara ‘tuk bernafas
Kutinggalkan kenangan, tapi ‘ku tak menyesal

Lepaskan, lepaskan
Tak mampu kutahan lagi
Lepaskan, lepaskan
Kuberpaling menjauh
Di sini, kuberdiri

Lepaskan (lepaskan) lepaskan (lepaskan)
Rasa dingin tak pernah menggangguku
Berdiri, membeku, di hidup yang kupilih
Kubuang masa lalu, t’lah terkubur di salju, oh-ho
Terkubur di salju

Lepaskan, lepaskan
Tak mampu kutahan lagi
Lepaskan, lepaskan
Ku berpaling menjauh
Di sini, aku berdiri

Lepaskan (lepaskan) lepaskan (lepaskan)
Rasa dingin tak pernah menggangguku
Berdiri, membeku, di hidup (lepaskan) yang kupilih
Lepaskan (kubuang) lepaskan (masa lalu)

Kuberpaling menjauh (t’lah terkubur di salju)
Di sini (terkubur di salju) kuberdiri
Lepaskan, lepaskan (no-uh) lepaskan
Lepaskan

(Yatni Setianingsih/Golali.id)